Hoogtepunten van Geïsoleerde Genialiteit
Boodschappen naar de Toekomst
in Promotiezaal KU Leuven, Leuven, Belgium, from 04 Jul 2017 to
De promotiezaal is een symbolische plek in het hart van de universiteit. Het verkrijgen van een doctorstitel is immers de sleutel tot alle verdere academische activiteit. Vanaf de initiële bespreking van het project werd door alle partners benadrukt dat de installatie de actuele academicae meer zichtbaar moest maken en tevens de meerwaarde van vrouwelijke participatie aan het intellectuele discours moest benadrukken. Het kunstwerk zou daarom enerzijds inhoudelijk aansluiten bij het huidige wetenschappelijk onderzoek van vrouwen en anderzijds de historische traditie van vrouwelijke intellectuele creativiteit visualiseren.
"Het werd voor mij de kwestie om evenwicht brengend in te grijpen, op een zinnige, niet te militante, maar overtuigende manier. Daarenboven wilde ik iets maken dat, van het moment dat het geïnstalleerd zou zijn, zo vanzelfsprekend was, alsof het er altijd al geweest was. Geïntegreerd in het geheel, zowel visueel als inhoudelijk."
kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven
Het kunstwerk
Het intrigerend kunstwerk bestaat uit een fries van spiegels waarin vier teksten en twee namen zijn uitgefreesd. De verschillende elementen werden nauwkeurig ingepast in de negen panelen van de eikenhouten balustrade uit 1924. De tekst op de panelen is geschreven in codetaal, namelijk het Utopiaanse alfabet dat Thomas Morus voor zijn Utopia uitvond.
De keuze voor een spiegelend oppervlak refereert naar obsidiaanspiegels. In de 16de eeuw werden gesprekken met engelen in het Eochiaans in obsidiaan gebeiteld. Beide codetalen, het Enochiaans en het Utopiaans, kondigen de periode aan waarin alchemisten wetenschappers werden.
Op de eerste drie panelen staat een citaat uit het boek Utopia (1415): "De priesters mogen trouwen met de beste vrouwen in het land, tenzij zij zelf van het vrouwelijk geslacht zijn. Vrouwen mogen namelijk ook priester worden."
Paneel 4 bevat het Axioma van Maria de Jodin, Maria Prophetissima. Het woord 'jodin' verwees destijds naar een 'wijze vrouw'. Waarschijnlijk van Egyptische of Syrische afkomst was ze een befaamde scheikundige uit Alexandrië die tussen de eerste en de derde eeuw na Christus o.a. het retort en het bain-mariesysteem uitvond, om later de patrones van de alchemisten te worden. "Eén wordt twee. Twee wordt drie en uit drie komt één als vier".
Op paneel 5 en 6 vindt u de eerste woorden van de stichtingsbul van de universiteit (Sapientiae Immarcessibilis - 1425): "De onverwelkbare onaantastbare wijsheid waarvan het niet te doven licht schittert..."
Op paneel 7 staan de namen van twee vrouwen die in de geschiedenis van de universiteit baanbrekend waren: Isala van Diest (˚1842), de eerste vrouw die zich aan de Katholieke Universiteit van Leuven aanmeldde als student en Marguerite Lefévre (˚1894), de eerste vrouwelijke professor.
De panelen 8 en 9 bevatten een bericht naar de toekomst toe: "De Wetenschap is vrouwelijk. De Waarheid ook. De Kunst: zij redt de wereld."
"Het is voor mij belangrijk dat de tekst op de panelen in codetaal zal zijn. Wat de teksten betekenen, is veelzeggend, maar je hoeft niet meteen te begrijpen wat er opstaat. Er hangen ook portretten van rectoren van wie weinigen de naam nog kennen. Codetalen zijn mijns inziens te cryptisch om vooroordelen te bevatten. Het kunstwerk gaat meer over gelijkheid, de eenheid binnen de dingen, dan over het vrouwelijke apart. Zoals wit licht bestaat uit alle kleuren van het spectrum. De taal van de kunst kan rechtstreeks verbinden met het onderbewuste, de plaats in elk van ons die man noch vrouw is."
kunstenares Anne-Mie Van Kerckhoven
© foto KU Leuven-Rob Stevens
0 works and 0 articles (until now)
7818 views