We Are Watches, So I Never Come Too Late
in Beursschouwburg, Brussels, Belgium, from 03 May 1978 to 23 May 1978
In een theaterhall heb ik grote plastic en rubberen gordijnen opgehangen (4m bij 2m). Ze waren gecombineerd met schelgekleurde plexi-werken. De afbeeldingen erop abstract, met suggesties van vuil, stof en ongecontroleerdheid. Het geheel werd omlijst met flauwe, sentimentele teksten.
De opening werd opgeluisterd door ‘Stalag 6’, een Brusselse punk-band die agressief geluid en body-art uitbraakte.
Ter gelegenheid van deze tentoonstelling werd een map met gezeefdrukte stripverhalen uitgegeven. Deze bepalen een sfeer van desoriëntatie en onmacht binnen de tentoonstelling.
In the hall of a theatre I hung large plastic and rubber curtains (4m by 2m). They were combined with harsh-coloured plexi-works. The images on them abstract with suggestions of dirt, dust and uncontrolableness. The whole was framed with insipid, sentimental texts.
The opening night was graced by ‘Stalag 6’, a Brussels punk-band which vomited aggressive sounds and body-art.
On the occasion of this show a folio with silk-screened strips was published, these define a sphere of disorientation and impotence within the exposition.
0 works and 0 articles (until now)
6455 views