Tentoonstelling - Feministisch Boudoir

Niet zonder trots lanceert Amazone ter gelegenheid van haar 20ste verjaardag haar nieuw tentoonstellingsconcept Art’mazone, met het Feministisch Boudoir, een tentoonstelling van het werk van vijf bekende Belgische kunstenaressen waarin het vrouwbeeld centraal staat. De tentoonstelling loopt van 11 december 2015 tot 31 mei 2016.

Vanaf de tweede helft van 2016 brengt Art’mazone het werk van jong Belgisch kunstenaarstalent samen met dat van gevestigde waarden. Art’mazone werkt hiervoor onder leiding van een professionele jury samen met kunstscholen en academies. Dit project van Amazone richt zich voornamelijk tot Belgische kunstenaressen. Amazone wenst kunstenaressen en hun werk te ondersteunen, met een bijzondere focus op de positie en vertegenwoordiging van kunstenaressen in de kunstwereld.

Met de tentoonstelling Feministisch Boudoir lanceert Amazone op feestelijke wijze de geboorte van haar nieuw tentoonstellingsconcept. De tentoonstelling brengt werk van vijf Belgische kunstenaressen die aandacht schenken aan het vrouwbeeld en de positie van de vrouw in de kunst. De selectie van de kunstenaressen is gebeurd met aandacht voor de principes van de multidisciplinariteit, genderdiversiteit en multiculturaliteit.

Veel te vaak blijft het werk van kunstenaressen onderbelicht. Daarom biedt Art’mazone hen een podium zodat ze hun creativiteit aan een groot publiek kunnen tonen.

Feministisch Boudoir - Biografie van de kunstenaressen

Anne-Mie Van Kerckhoven

In haar werk gebruikt Anne-Mie Van Kerckhoven sterke, soms bijna exhibitionistische vrouwelijke figuren om haar sterke boodschappen te onderstrepen. Bij de ontmoeting van het erotische met het machine-fetisjisme hanteert deze internationaal gerenommeerde kunstenares in haar feministisch werk een bijzonder directe vrouwelijk toon. Anne-Mie Van Kerckhoven verkent de relatie tussen kunst, wetenschap, politiek en sociale kwesties.

Lucile Bertrand

Lucile Bertrand hanteert affiches om dingen in vraag te stellen. Met haar werk daagt deze internationaal bekende kunstenares het publiek uit om na te denken over prostitutie: waarom praten we hier zo weinig en/of zo slecht over? Lucile Bertrand nodigt haar publiek uit om over de (persoonlijke) betekenis van clichés na te denken: waarom en wanneer gebruiken we deze clichés? Wat impliceren ze? Wat zeggen ze wel, of net niet?

Saddie Choua

Met haar werk doorbreekt Saddie Choua de (beeld)taal van media en zoekt ze een confrontatie met exotisme en seksisme die vaak wordt opgeroepen in de pseudo realiteit om ons heen. Saddie Choua exploreert onze capaciteiten om greep te krijgen op machtsstructuren die diep in onszelf mede aan de basis liggen en blijven liggen van onze beeldvorming.

Elyse Galiano

Door het gebruik van haren en borduurwerk als schrijfmateriaal nodigt Elyse Galiano ons uit om een positie in te nemen over haar werk. Men kan in haar werk de dagelijkse strijd van vrouwen herkennen tegen heersende praktijken en maatschappelijke voorschriften die soms zo oud als de straat zijn. Door zich deze praktijken toe te eigenen en ze via handwerk te assimileren belicht Elyse Galiano het eeuwenoude keurslijf dat vrouwen dragen.

Laurence Gondon

Aan de hand van de fotoserie "Yunaika" - van YuvαÍĸα, "vrouw " in het Grieks – stelt Laurence Gondon vragen bij de oorsprong van vrouwelijkheid. Deze kwestie van genderidentiteit is een antwoord op een dagelijks delict: vrouwen opsluiten in mallen, stereotypen creëren die vrouwen moeten imiteren en koesteren. Hoewel Laurence Gondon zelfportretten hanteert, is deze vrouw nooit zichzelf. Laurence speelt telkens andere vrouwen om hen beter te begrijpen. Zonder daarom een feministische queeste te willen leiden, hoopt de kunstenares dat vrouwen zich in een, bij voorkeur meerdere van haar foto’s herkennen. De fotoreeks werd voorheen tentoongesteld in het Fotografiemuseum Charleroi.

---